Υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας με το Πράσινο Κίνημα ο Παναγιώτης Γραμματικάκης

Υποψήφιος βουλευτής Μεσσηνίας με το Πράσινο Κίνημα ο Παναγιώτης Γραμματικάκης

Συγκεκριμένα η ανακοίνωση:

Ονομάζομαι Παναγιώτης Γραμματικάκης, γεννήθηκα το 1991 και μεγάλωσα στις Αχαρνές.

Φοίτησα στο ΠΑΔΑ ( Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής – Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας) τμήμα Λογιστικής και ασχολήθηκα παράλληλα με τον χώρο της Εστίασης.

Το 2017 μετακόμισα στον τόπο καταγωγής της μητέρας μου, την Χώρα Μεσσηνίας και ανέλαβα μαζί με τον αδελφό μου την οικογενειακή επιχείρηση, ξεκινώντας έτσι το επιχειρηματικό μου ταξίδι.

Η αγάπη για το επιχειρείν δημιουργήθηκε και εξελίχθηκε με τα χρόνια και πλέον διατηρώ εταιρείες στο χώρο της διαφήμισης, στις υπηρεσίες τροφοδοσίας ( Catering ) και αισθητικής σε Αθήνα και Μεσσηνία.

Σήμερα είμαι Ιδρυτικό μέλος και Γραμματέας του Εμπορικού συλλόγου της Χώρας Μεσσηνίας.

Η συνεργασία μου με ένα από τα μεγαλύτερα ταξιδιωτικά γραφεία της Αθήνας, κατά την περίοδο 2015-2019, με βοήθησε να αναπτύξω ιδιαίτερη αγάπη για τα ταξίδια.
Τα τελευταία χρόνια έχοντας ταξιδέψει στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, μου δόθηκε η ευκαιρία να αποκτήσω εικόνες και πληροφορίες που με βοηθούν καθημερινά να εξελιχθώ τόσο σε προσωπικό όσο και σε επιχειρηματικό επίπεδο.

Το Πράσινο Κίνημα και η Μεγάλη απόφαση

Η παρούσα ανάρτηση μου, συνδέεται με τη απόφαση μου να ασχοληθώ ενεργά με τα κοινά σε εθνικό επίπεδο με το κόμμα ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΙΝΗΜΑ.

Όταν μου έγινε η πρόταση από τους συμπροέδρους κο Κωστα Καλογράνη και κα Ρία Ακριβού, δεν σας κρύβω ότι ήμουν διστακτικός και επικράτησε η σκέψη « που να μπλέκω εγώ τώρα» ! Όμως σκέφτηκα ότι κάποιος πρέπει να «μπλέξει» και να μην αφήνουμε συνέχεια ανθρώπους χωρίς ιδέες και όραμα να κυβερνάνε αυτό τον τόπο, γιατί έτσι δεν θα πάμε μπροστά.

Έχοντας πολλά κοινά στις ιδέες και προτάσεις του πράσινου κινήματος σε όλα τα καίρια θέματα και προβλήματα που απασχολούν την Ελλάδα, αποφάσισα να συμπαραταχθώ μαζί τους από την Μεσσηνία όπου και ζω. Βλέπω τα προβλήματα να αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο, καθώς το κράτος δεν μπορεί να παρακολουθήσει και να υποστηρίξει την ανάπτυξη της Μεσσηνίας την τελευταία 10ετία.

Ενδεικτικά σημειώνω:

• Την υγειονομική περίθαλψη που είναι ανύπαρκτη στην περιοχή με εξαίρεση την Καλαμάτα, παρότι και εκεί υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις τόσο σε προσωπικό, οσο και εξοπλισμό,
• Το απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο που δημιουργεί δυσκολία πρόσβασης στα χωριά του νομού μας,
• Την ανυπαρξία μηχανισμών ανακύκλωσης και την κακή διαχείριση των σκουπιδιών,
• Την δημογραφική μείωση του πληθυσμού της Μεσσηνίας, παρόλη την αλματώδη ανάπτυξη της,
• Την δυσκολία ανεύρεσης οικημάτων διαμονής, τόσο για το εποχιακό προσωπικό που εργάζεται στις τοπικές επιχειρήσεις, όσο και για τους ντόπιους που δεν έχουν δική τους ιδιοκτησία.
Στα παραπάνω θέματα προστίθεται ένα μεγαλύτερο πρόβλημα που είναι το φαινόμενο της κλιματικής κρίσης, η οποία έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια και επηρεάζει την οικονομική δραστηριότητα του νομού μας, κυρίως λόγω της γεωγραφικής του θέσης.
Τα έντονα καιρικά φαινόμενα και οι αλλαγές των εποχών σε συνδυασμό με την άνοδο της θερμοκρασίας του πλανήτη, θα καταστήσουν την παράγωγη της ελιάς, όπως την ξέρουμε σήμερα, «υπό εξαφάνιση» μέσα στην επομένη 20ετία.

Εκτός των παραπάνω προβλημάτων, η περιοχή μας αντιμετωπίζει επίσης:

• Έλλειψη εργατικού δυναμικού,
• Υποτίμηση των τοπικών προϊόντων και κακή οργάνωση στην εξαγωγή αυτών, σε σχέση με άλλες χώρες παραγωγούς,
• Η αύξηση της θερμοκρασίας και η λειψυδρία θα επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα και την ανταγωνιστικότητα των γεωργικών μας προϊόντων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους, πιστεύω ότι πρέπει να υπάρχει στην εκπροσώπηση της περιοχής μας μια διαφορετική και οικολογική φωνή, που όχι μόνο θα αναδεικνύει τα πραγματικά προβλήματά της, αλλά θα προτείνει λύσεις, θα δίνει μάχες για την επίλυση τους αφού θα είναι δίπλα στον Μεσσηνιακό λαό !!

Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, όλοι μαζί για ένα βιώσιμο αύριο, με πράσινες επιλογές ΣΗΜΕΡΑ!

Σπαραγμός στο τελευταίο αντίο στον Γιώργο Μπόμπολα: Ποιοι έδωσαν το παρών-Τι πρόσεξαν όλοι στην κηδεία του

Συγκλονίζει η 36χρονη Δάφνη από τα Τέμπη: «Έπεφταν πάνω μου καύτρες, σκεφτόμουν πως ήταν κακό όνειρο»