“Η μόρφωση, παιδιά, δεν είναι το παν” δήλωσε η Άντζελα Δημητρίου.
Ποδαρικό στο Στούντιο 4 έκανε η Άντζελα Δημητρίου, το απόγευμα της Δευτέρας, όπου συνάντησε τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο στην ΕΡΤ. Μέσα σε όλα, μάλιστα, η λαίδη του λαϊκού τραγουδιού αναφέρθηκε στο μπούλινγκ που δέχθηκε καλλιτεχνικά από τα ξεκινήματα της μακρόχρονης διαδρομής της.
Πιο συγκεκριμένα, η Άντζελα Δημητρίου εξομολογήθηκε πως «άμα θέλετε να μιλήσουμε για το μπούλινγκ, μπορώ να πω ότι από την δεκαετία του ’70 πυ βγήκα στη δουλειά μέχρι και σήμερα έχω φάει πάρα πολύ μπούλινγκ. «Πως μιλάς;», «Πως ντύνεσαι;» αλλά «Πως τραγουδάς;» δεν το είπε ποτέ κανένας. Εγώ προσπαθούσα όμως να τους πω το εξής. Η μόρφωση, παιδιά, δεν είναι το παν. Δηλαδή το να μπορείς να μιλάς ελεύθερα και ο άλλος να σε κρίνει, γιατί έβγαλα μόνο δημοτικό, δεν πιστεύω ότι αυτό αφορά τον κόσμο που σε ακούει να τραγουδάς».
«Εσύ μπορεί να μιλάς ωραία αλλά να μην ξέρεις να τραγουδάς. Το ίδιο και εσύ. Στεναχωριόμουν. Στεναχωριόμουν πάρα πολύ. Μπούλινγκ έκαναν και στο παιδί μου, όταν το έβγαλα στη δουλειά για να τραγουδήσει. Λέγανε τότε «η Όλια που δεν έχει φωνή» και τούτο και εκείνο. Όλα αυτά όμως δεν ήταν για την κόρη μου, ήταν για μένα. Δηλαδή χτυπάγανε εμένα με τον τρόπο που μιλάγανε για την κόρη μου».
«Γι’ αυτό και το παιδί μου σταμάτησε. Την έβαλα στη δουλειά μου, ξεκίνησε να μου κάνει μακιγιάζ, μετά να μου κάνει μαλλιά και τώρα το παιδί μου είναι μια χαρά. Έκανε και ένα ωραίο κοριτσάκι, μια κούκλα» συμπλήρωσε, επίσης, η Άντζελα Δημητρίου στο ψυχαγωγικό μαγκαζίνο της δημόσιας τηλεόρασης.
Άντζελα Δημητρίου: «Όταν είπα την αλήθεια στον γιο μου, απελευθερώθηκα. Με θεωρούσε ξαδέρφη του»
Δεν έκρυψε τη συγκίνησή της η Άντζελα Δημητρίου στην εκπομπή, Στούντιο 4, όταν αναφέρθηκε στον γιο της, Βαγγέλη, και πώς του αποκάλυψε την αλήθεια.
Όπως είπε, έκανε τον γιο της όταν ήταν 15 ετών, με αποτέλεσμα η θεία της να τον υιοθετήσει και αυτό το μυστικό να μείνει κρυμμένο για 27 ολόκληρα χρόνια.
«Πάντα μέσα μου είχα ένα “αχ και ένα βαχ” αλλά ποτέ δεν το έλεγα προς τα έξω. Γιατί να μην έχω έναν άνθρωπο να με καταλαβαίνει, γιατί στη δουλειά μου να τρώω τόσο μπούλινγκ. Η δύναμή μου ήταν ότι κάποια στιγμή αυτό το παιδί έπρεπε να μάθει ποια είναι η μάνα του. Αυτό το παιδί από την κλινική έφυγε χωρίς τη μάνα του, πήγε σε άλλο σπίτι, υιοθετημένο. Τον πρόσεχα από μακριά πάντα, όλα τα χρόνια. Όταν απολύθηκε και ήρθε και με βρήκε με τη γυναίκα του… Με είχε σαν ξαδέρφη του. Δεν ήξερε τίποτα!
Ήθελα να του το πω γιατί η θεία μου έφυγε από καρκίνο. Όταν έφυγε, θεώρησα καλό να του πω όλη την ιστορία. Ότι ένα μικρό κοριτσάκι που το έλεγαν Αγγελική πήγε στην Κρήτη έγκυο, έμεινε ένα μήνα στην κλινική να το γυρίσει. Και αυτό το παιδάκι το λένε Βαγγέλη. Πιάνεται από την καρέκλα και μου λέει “Θέλω να μου πεις ποιος είναι ο πατέρας μου”. Τον πήρε τηλέφωνο, μίλησαν, τον πήγαμε μαζί στην εκκλησία όταν παντρεύτηκε. Του είπε “Δεν πρέπει να είσαι καλός άνθρωπος γιατί δεν εκτίμησες αυτή τη γυναίκα που με γέννησε”. Το υιοθέτησε η αδελφή της μητέρας μου. Νόμιζε ότι ο πατέρας του ήταν ο θείος μου. Αφού πέθανε η θεία μου, του είπα όλη την ιστορία. Τον πήγαμε στην εκκλησία μαζί με τον πατέρα του, κάναμε έναν πολύ ωραίο γάμο. Έχω δύο εγγόνια, η μία είναι 24 ετών και έχει το όνομά μου και ο εγγονός μου απολύθηκε από φαντάρος και είναι στην Γερμανία. Τους βλέπω όποτε μπορώ».
«Όταν είπα την αλήθεια στον γιο μου, ένιωσα ότι έφυγε ένα βάρος από πάνω μου. Η μάνα μου δεν μπορούσε να το πει στον Βαγγέλη γιατί ένιωθε ενοχές. Από την άλλη, έπρεπε σαν καλή μάνα να του το πω. Απελευθερώθηκα! Η Όλγα στην αρχή είχε σοκαριστεί γιατί όλα τα χρόνια μου ζητούσε αδελφάκι και ξαφνικά της φέρνω ένα μεγάλο παιδί και να της πω ότι είναι αδέλφια. Το Ποια θυσία είναι γραμμένο για τον γιο μου. Και το Δύο φωνές είναι για την κόρη μου».
Πηγη – www.tilestwra.com
To «fresh-news.eu» αποποιείται κάθε ευθύνη από τις αναδημοσιεύσεις άρθρων τρίτων ιστοσελίδων, για τα οποία (άρθρα) την ευθύνη την έχει ο υπογράφων ως πηγή.
